week 4
Blijf op de hoogte en volg Tinne
30 Maart 2015 | Jamaica, Mandeville
Week 4 is weeral ten einde, time flies when you’re having fun! Ik heb echt genoten van de week op nursery. Ook wel aangrijpend om babytjes van 1kg te zien, maar we hebben weer heel wat bijgeleerd. Maandag, dinsdag en woensdag stond ik bij een hele vriendelijke verpleegkundige, van haar mocht ik echt alles zelf doen en ze gaf ook heel veel uitleg zonder dat ik er naar moest vragen. De babytjes die kunnen drinken, voeden ze met een cupje, dit is eigenlijk een bekertje maar dan klein (iets groter dan een medicatiepotje). Ik vind dit zeer onhandig! Je kan onmogelijk weten hoeveel het babytje drinkt, omdat er toch wel wat “gesmos” aan te pas komt (ook bij de andere verpleegkundige hoor, niet alleen bij mij :) ). Ze hebben er ook geen bavetjes, hier gebruiken ze kledingstukken voor… Raar, maar het doet z’n werk. De dokters op de afdeling zijn ook heel vriendelijk. Dit is, vind ik, eigenlijk de enige dienst waar de dokters de verpleegkundige in het gesprek betrekken als ze hun ronde doen. Ze leggen ook heel veel uit. Woensdag heb ik mogen assisteren bij een lumbaal punctie. De dokter zei me meteen dat hij dit veel liever op een andere manier zou doen ( meer sterieler en in een andere ruimte) maar dat ze gewoon de middelen niet hebben. Hij heeft 3 keer moeten prikken tot hij juist zat, maar hij gooide zijn naalden tenminste niet naast het babytje…
Toen ik wat verpleegdossiers aan het sorteren was, samen met de leuke verpleegkundige, vroeg ze me of ik wat gaatjes in het papier wou doen, ze gaf me ook een papier waar al gaatjes in waren en zei dat ik dit als “referentie” kon gebruiken waar de gaatjes moesten komen. Ik zei dat ik ook gewoon het pijltje op de perforator kon gebruiken en toen ze me bekeek alsof ik chinees sprak, wist ik dat ze geen idee had wat ik bedoelde… Dus heb ik haar het gebruik van een perforator uitgelegd… wat wel heel grappig was ‘ oooh my gooood it’s so easy! And it’s in the middle! ‘ van een openbaring gesproken! Ik ben ook voor de eerste keer naar RX moeten gaan met een patiëntje, omdat de andere verpleegkundigen de veiligheidsshort, die je moet aandoen als je mee binnen gaat, niet wilden aandoen omdat het “te zwaar” is… maar ik vond het niet erg. Zo zag ik ook eens waar RX was. Dit was toch wel eventjes stappen, ik heb het babytje maar heel dicht bij mij genomen omdat we ook langs buiten gingen. Donderdag en vrijdag stond ik met heel andere verpleegkundigen. Goed dat ik het toch al een beetje kende, zodat ik wist wat ik moest doen, want veel uitleg moest ik niet verwachten. Ze leggen ook niets uit aan de ouders, wat ik heel erg vond. Ik heb dan zelf maar geprobeerd om op hun vragen te antwoorden. En als ik het niet wist, ben ik het maar gaan vragen aan de dokters. Ook als er een alarm afging bleven de verpleegkundigen ( waar ik donderdag en vrijdag mee stond) gewoon zitten, gelukkig was er telkens niets aan de hand, maar ik ben toch maar altijd gaan kijken.
Woensdag ging Enya, die bij ons in het gastgezin verbleef, terug naar Nederland. NIET LEUK! Ook al kennen we haar nog maar 4 weken, het is toch raar dat ze weg is en we missen haar nu al!
Dit weekend zijn we naar Ocho Rios geweest, beste weekend tot nu toe! Veel nieuwe mensen leren kennen en veel mooie dingen gezien, zoals de Dunn river falls. Prachtig! Enkel jammer dat het zo toeristisch is. We zijn ook (enkele keren) lekker gaan eten, maar vandaag kreeg ik het niet op. Ik heb het dan maar in een doosje laten doen en heb het aan een dakloze gegeven, die me bedankte met 'bless you' en een "vuisje" :) .
Ik begin het Jamaicaanse leventje wel gewoon te worden, enkel de autoritten, nope, die zal ik niet gewoon worden. Op de heenweg naar Ocho Rios hebben we een auto-ongeluk gezien, het was net gebeurd toen we er voorbij reden en blijkbaar was er één dode. Ik wou eigenlijk wel uitstappen om misschien te helpen, maar er was al zoveel volk, echt niet normaal! Het was net of er een festival bezig was. En de taxichauffeur wilde ook niet stoppen, dus zijn we verder gereden. Op de terugweg heb ik 2 dode honden gezien en heb ik meermaals mijn ogen toegeknepen omdat ik dacht dat we iemand gingen raken. Hoeveel mensen er nog rondlopen als het donker is, en ze hebben natuurlijk geen fluohesje aan…LEVENSGEVAARLIJK. Maar we zijn toch weer veilig thuis geraakt. En redelijk moe, dus kruip ik maar eens in m’n bedje. Volgende week al de laatste stageweek voor we in de helft zitten! Amaaaaaai! Tot volgende week!
Tinne xxx
Toen ik wat verpleegdossiers aan het sorteren was, samen met de leuke verpleegkundige, vroeg ze me of ik wat gaatjes in het papier wou doen, ze gaf me ook een papier waar al gaatjes in waren en zei dat ik dit als “referentie” kon gebruiken waar de gaatjes moesten komen. Ik zei dat ik ook gewoon het pijltje op de perforator kon gebruiken en toen ze me bekeek alsof ik chinees sprak, wist ik dat ze geen idee had wat ik bedoelde… Dus heb ik haar het gebruik van een perforator uitgelegd… wat wel heel grappig was ‘ oooh my gooood it’s so easy! And it’s in the middle! ‘ van een openbaring gesproken! Ik ben ook voor de eerste keer naar RX moeten gaan met een patiëntje, omdat de andere verpleegkundigen de veiligheidsshort, die je moet aandoen als je mee binnen gaat, niet wilden aandoen omdat het “te zwaar” is… maar ik vond het niet erg. Zo zag ik ook eens waar RX was. Dit was toch wel eventjes stappen, ik heb het babytje maar heel dicht bij mij genomen omdat we ook langs buiten gingen. Donderdag en vrijdag stond ik met heel andere verpleegkundigen. Goed dat ik het toch al een beetje kende, zodat ik wist wat ik moest doen, want veel uitleg moest ik niet verwachten. Ze leggen ook niets uit aan de ouders, wat ik heel erg vond. Ik heb dan zelf maar geprobeerd om op hun vragen te antwoorden. En als ik het niet wist, ben ik het maar gaan vragen aan de dokters. Ook als er een alarm afging bleven de verpleegkundigen ( waar ik donderdag en vrijdag mee stond) gewoon zitten, gelukkig was er telkens niets aan de hand, maar ik ben toch maar altijd gaan kijken.
Woensdag ging Enya, die bij ons in het gastgezin verbleef, terug naar Nederland. NIET LEUK! Ook al kennen we haar nog maar 4 weken, het is toch raar dat ze weg is en we missen haar nu al!
Dit weekend zijn we naar Ocho Rios geweest, beste weekend tot nu toe! Veel nieuwe mensen leren kennen en veel mooie dingen gezien, zoals de Dunn river falls. Prachtig! Enkel jammer dat het zo toeristisch is. We zijn ook (enkele keren) lekker gaan eten, maar vandaag kreeg ik het niet op. Ik heb het dan maar in een doosje laten doen en heb het aan een dakloze gegeven, die me bedankte met 'bless you' en een "vuisje" :) .
Ik begin het Jamaicaanse leventje wel gewoon te worden, enkel de autoritten, nope, die zal ik niet gewoon worden. Op de heenweg naar Ocho Rios hebben we een auto-ongeluk gezien, het was net gebeurd toen we er voorbij reden en blijkbaar was er één dode. Ik wou eigenlijk wel uitstappen om misschien te helpen, maar er was al zoveel volk, echt niet normaal! Het was net of er een festival bezig was. En de taxichauffeur wilde ook niet stoppen, dus zijn we verder gereden. Op de terugweg heb ik 2 dode honden gezien en heb ik meermaals mijn ogen toegeknepen omdat ik dacht dat we iemand gingen raken. Hoeveel mensen er nog rondlopen als het donker is, en ze hebben natuurlijk geen fluohesje aan…LEVENSGEVAARLIJK. Maar we zijn toch weer veilig thuis geraakt. En redelijk moe, dus kruip ik maar eens in m’n bedje. Volgende week al de laatste stageweek voor we in de helft zitten! Amaaaaaai! Tot volgende week!
Tinne xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
